جستجو به دنبال یادداشت‌های گمشده کافکا، در اسراییل به پایان رسید
جستجویی یازده ساله و "کافکایی" در شهرهای اروپا به دنبال یادداشت‌های گمشده فرانتس کافکا سرانجام پایان یافته و مجموعه این یادداشت‌ها در یک جا جمع شده است.
آخرین بخش این یادداشت‌ها سرانجام به کتابخانه ملی بیت‌المقدس رسیده و به این ترتیب یازده سال جستجو و مناقشه حقوقی پایان یافته است.
کافکا این مجموعه را به دوست مورد اعتماد خود مکس برود واگذار کرده بود تا او بعد از مرگش آنها را بسوزاند، با این همه آقای برود حاضر به این کار نشد و بعدها بخشی از آنها را منتشر کرد.
برود در وصیت‌نامه خود نوشته بود این یادداشت‌ها را به کتابخانه ملی اسراییل می‌بخشد.
با مرگ مکس برود، این یادداشت‌ها ناپدید شدند و کارآگاهان جستجویی بین‌المللی در آلمان، سوییس و حتی گاوصندوق بانک‌ها در اسراییل را آغاز کردند.
سخنگوی کتابخانه ملی اسراییل این جستجوی چندین ساله را "کافکایی" توصیف کرده است.
آخرین بخش این یادداشت‌ها که تازه به اسراییل رسیده، سالیان سال در گاوصندوق‌هایی در مقر بانک سوییسی یو‌بی‌اس در زوریخ نگهداری می‌شده است.
در آخرین بخش یادداشت‌ها طرح‌هایی به قلم کافکا به چشم می‌خورد.
این مجموعه شامل دفتریادداشتی می‌شود که کافکا در آن زبان عبری تمرین می‌کرد. همچنین سه پیش‌نویس متفاوت از داستان "تدارک عروسی در دهکده" و صدها نامه شخصی، طرح و یادداشت روزانه در این مجموعه وجود دارد.
کتابخانه ملی اسراییل گفته این یادداشت‌ها را در وب‌سایت خود منتشر خواهد کرد.
شاهکاری که قرار بود بسوزد
فرانتس کافکا یکی از بزرگترین نویسندگان قرن بیستم است و محاکمه، قصر و مسخ از آثار معروف او هستند.
با وجود این بدون مکس برود، نابودی این آثار تقریبا قطعی بود.
کافکا یکی از چهره‌های بزرگ ادبی تاریخ شناخته می‌شود.
کافکا در آخرین ماه‌های زندگی‌اش به دلیل ابتلا به سل در آسایشگاهی در اتریش بستری بود. او نامه‌ها و نوشته‌هایش را به مکس برود سپرد و از او خواست آنها را بسوزاند.
برود حاضر به این‌کار نشد. وقتی کافکا در سال ۱۹۲۴ درگذشت او همه این مجموعه را نگهداشت.
۱۵ سال بعد، مکس برود که خود نویسنده‌ای یهودی و اهل چک بود، مجبور شد چکسلواکی را که به اشغال نازی‌ها درآمده بود، ترک کند.
او یادداشت‌های کافکا را با چمدانی همراه خود برد و بعدها بسیاری از آنها را منتشر کرد. کاری که نام کافکا را در تاریخ ماندگار کرد.
مکس برود این مجموعه را پیش از مرگ خود به منشی‌اش استر هوف واگذار کرد و از او خواست آنها را به کتابخانه ملی اسراییل برساند.
با این همه استر هوف این مجموعه را تا زمان مرگ خود در سال ۲۰۰۷ نگه داشت. او در سال ۱۹۸۸ نسخه دست‌نویس محاکمه را به ۲ میلیون دلار فروخت، بخشی از یادداشت‌ها را در آپارتمان خود در تل‌آویو پنهان کرد و بخشی دیگر را در چند گاوصندوق در بانک‌های اسراییل و سوییس.
بعد از مرگ خانم هوف، کتابخانه ملی اسراییل از دختران او خواست به وصیت مکس برود احترام بگذارند و باقی یادداشت‌ها را به این کتابخانه بدهند.
آنها این خواسته را نپذیرفتند و در عوض یک سال بعد از آن دعوای حقوقی خود را بر سر این یادداشت‌ها آغاز کردند.
نهایتا دیوان عالی اسراییل به نفع کتابخانه ملی این کشور رای داد و حکمش را برای انتقال این مجموعه به کتابخانه صادر کرد.
تازه با صدور حکم، جستجو آغاز شد.
با صدور حکم دیوان عالی اسراییل، گاوصندوق‌هایی که در بانک‌های اسراییلی قرار داشتند باز شدند و کارآگاه‌ها اجازه پیدا کردند خانه خانم هوف در تل‌آویو را به دنبال آثار بیشتر جستجو کنند.
در این جستجو متوجه شدند که این آپارتمان پر از گربه است و بخشی از یادداشت‌ها با پنجه و یا حتی ادرار گربه‌ها آسیب دیده است. بخشی دیگر از آنها در یک یخچال از کارافتاده بودند.
مکس برود یادداشت‌های کافکا را در وصیت‌نامه خود به کتابخانه ملی اسراییل بخشید.
در سال ۲۰۱۳ بخش دیگری از این مجموعه زمانی کشف شد که دو اسراییلی با مراجعه به آرشیو ادبی آلمان در شهر مرباخ گفتند بخشی از اسناد منتشر نشده مکس برود را در اختیار دارند.
با عملیات پلیس آلمان این بخش از یادداشت‌ها پیدا و توقیف شد و به کتابخانه اسراییل ارجاع شد.
پنجمین و آخرین مجموعه در ماه می بعد از صدور حکم دادگاهی در سوییس از گاوصندوق بانک یو‌بی‌اس آزاد شد.
بی بی سی
